《题唐本说文本部应莫朗亭孝廉》

tí táng běn shuō wén běn bù yìng mò lǎng tíng xiào lián
chā jià sēn sēn duō yú sǔn，
shì shàng hé céng jiàn táng běn ！
mò jūn yī juàn shū gūi qí，
chuán xiě yún zì yuán hé shí。
wèn jūn cǐ juàn yǒu hé zhēn ？
líu chuán xiǎn hùi jīng jī rén ？
jūn yán shì wù shǎo wēi shì，
cán chóu àn tǎn bù néng shén。
háo jiā dàn zhī gùi jǐn bèi，
lòu xiàng shúi fù chuán àn jīn ？
qián xiàn lìng jūn chí zèng wǒ，
shǐ tǔ guāng guài gān xīng chén。
xǔ shū liè cún èr bǎi zì，
gǔ jìng yī sǎo gān lǐ chén。
jì wén yǐ yǔ líu sú shū，
jiě shuō yóu lìng ěr zì xīn。
gān jiā lǎo rú dān cāng yǎ，
dōng nán yán duàn bìng jué lún。
jìu zhōng yī zì bǎi jiē tǎo，
jié nán fēng qǐ hé kěn kěn ！
àn yǔ cǐ běn xiāng fú qì，
gǔ chè zhèng hé jīn shí lún。
nǎi zhī èr xú shàng lǔ mǎng，
zhì wù jī bèi kōng yīn xún。
wǒ wén cǐ yán shén yī kuài，
yǒu rú kū lǐu zhǐ mǎ jiè。
wǒ xī qū zhāo péi shù yǐn，
pǒ jīu lìu shū yì wán chǔn。
sì hǎi gān gē qū pò máng，
shí nián bì ròu xiāo mó jǐn。
què sī nán gé lǎo jì jǐu，
jìu xué yú wǒ fù hé yǒu。
ān dé pǔ tiān xī chán qiāng，
gūi qù bì hù zhù 《 fán jiāng 》 。