《生老病死佛家以为四苦宋人又借此以诮权贵今反之为四绝句焉 其二》

shēng lǎo bìng sǐ fó jiā yǐ wèi sì kǔ sòng rén yòu jiè cǐ yǐ qiào quán gùi jīn fǎn zhī wèi sì jué jù yān qí èr
fǔ kàn xiě qì shuāi，
bǎi shì yī wú wèi。
bái fā máo yán xià，
cóng jiào rì gǔi yí。