《题范子济双头芍药》

tí fàn zǐ jì shuāng tóu sháo yào
yān nián cǎo lù zhū jié kē，
huái shàng rén yí chūn wèi duō。
yáng zhōu dōng bù fēn sháo yào，
yǐ yǔ tiān dì fēn zhōng hé。
shuāng bāo yī sè shēng tóng dì，
bù shì huā yāo shì hé qì。
ēn zhān yǔ lù lì piān ráo，
lái xiàng rén jiān zì yìng gùi。
lán biān gǔ chè wú nài hé，
yù líu bái rì shúi hūi gē。
liàn xiāng liáo jì jìu róng zhí，
yóu dé shèng shì cháng yín é。
bā yí bù liè zhēn fēi shàng，
dà yí chēng zuò zhāo yí yáng。
wú shuāng yán diāo què chéng shuāng，
bèi lì wú yán sì chóu chàng。
huái nán tōng shǒu bié huā yǎn，
céng xiàng huā qián qīng yù zhǎn。
zuǒ kàn yòu kàn jù kě rén，
yù xuǎn jiāo niáng qiàn shúi jiǎn 。