《颂古四首 其二》

sòng gǔ sì shǒu qí èr
gān kūn nà pàn lèi nán qí，
qiān shèng cóng lái bù shì yī。
jiā pò rén wáng mí kěn zhòng，
yè shēn hán tǎ yǐng kōng chúi。