《庭中有胡桃树一株方夏为细虫食叶濯濯可念既而有萌至秋反成新绿他树憔悴此独蓊然因题三绝句 其二》

tíng zhōng yǒu hú táo shù yī zhū fāng xià wèi xì chóng shí yè zhuó zhuó kě niàn jì ér yǒu méng zhì qīu fǎn chéng xīn lv̀ tā shù qiáo cùi cǐ dú wěng rán yīn tí sān jué jù qí èr
yù shù cóng lái yù lv̀ yīn，
pó suō yě fù jiàn yīn sēn。
rú wén lǎo shù wèi rén yǔ，
lài shì chóng lái bù shí xīn。