《明冰篇》

míng bīng piān
běi lù cāng máng hé hǎi níng，
nán shān lán gān zhòu yè bīng，
sù cǎi é é míng yuè shēng。
shēn shān qióng gǔ bù zì jiàn，
ān zhī cǎi zhuó bèi jiā jiàn，
yīn fáng hé hù yǎn hán shàn。
yáng chūn èr yuè zhāo shǐ tūn，
chūn guāng tán tuó dù qiān mén，
míng bīng shí chū yù zhì zūn。
tóng tíng hè hè jǐu yí bèi，
yāo yù huáng huáng qiān guān shì，
míng bīng bì fù zhōu zài wèi。
yì zuó shā mò hán fēng zhǎng，
kūn lún cháng hé bīng shǐ zhuàng，
màn hàn léng céng jī tíng zhàng。
yōng yōng míng yàn jiāng shàng lái，
jìn yuàn chí tái bīng fù kāi，
yáo qīng hán lv̀ yìng lóu tái。
bīn gē qī yuè wáng fēng shǐ，
záo bīng cáng yòng zhāo wù gǔi，
sì shí bù tè qiān wàn sì。